Dag 22: San Antonio

De wekker gaat om 7 uur, gaap. Dat is best vroeg voor onze doen, maar we gaan Segwayen en daar staan we graag vroeg voor op! Het is erg wennen om in zo’n kleine kamer te slapen. Het lijkt zo’n enorme troep nu alles zo dicht op elkaar ligt. Ook bijna geen plaats om het neer te stallen. Het leukste was nog ons koffiezetapparaat. Deze stond op een innieminnie tafeltje naast het bed, maar de stekker zat nergens in. We zijn toen op zoek gegaan naar een stopcontact, maar nergens te vinden. Totdat we ONDER het bed keken. Ja, daar zit er… EENTJE! We hebben nu dus onze stekkerdoos onder het bed met daaraan de rest van onze elektrische spullen. Tja, vroegâh hadden ze natuurlijk nog geen stroom, dus om het zo historisch mogelijk te laten lijken, verstoppen ze hem natuurlijk. Logisch!

Snel kleden we aan, internetten nog wat en ik telefoonneer met mijn ouders via de MSN. Alles goed thuis, met uitzondering van de kou dan. Kou? Nee hoor, hier is het gewoon rond de 35 graden… Om kwart voor 8 lopen we het hotel uit. Eerst nog wat ontbijt zien te scoren. Ons eigen ontbijt is op en het ontbijtbuffet in het hotel kost 14 dollar pp. Dat vinden we toch ietsjes te duur. We komen uit bij Big Apple Bagels en we bestellen beide de Bagel BLT met honing-kaneel creamcheese. Erg lekker! Alleen wel vrij snel klaar. We hoeven ons pas om kwart voor negen te melden en het is pas kwart over acht. Aangezien het om de hoek van ons hotel is, zijn we er al vrij snel. Gelukkig is het kantoor al wel open en kunnen we al binnenkomen voor wat gegevens in te vullen. Niet lang daarna komt een gezin met twee tienermeiden binnen. Ook zij gaan mee met de tour. En vervolgens komen er ook nog twee vrouwen plus een tienerjongen binnen. Onze tour bestaat dus inclusief Martijn en ik uit negen personen. Jammer, we hoopten natuurlijk op een privétour, maar zo is het ook wel gezellig. Als eerste legt Sarah, onze tourleidster, uit hoe het rijden op een segway werkt, maar dat is voor ons natuurlijk gesneden koek. Daarna mag iedereen een keer proberen te rijden. Wij samen met de moeder van de tienerjongen zijn de enige wie al eens ooit op een segway gereden heeft. Dus voor ons is het proberen ook snel gebeurd.

Dan gaan we op weg. We crossen downtown door en ook King Willem Historic District wordt niet overgeslagen. Prachtige wijk overigens.

Downtown zelf heeft ook prachtige historische gebouwen. We pauzeren twee keer. Best even lekker, want de voeten beginnen alweer pijn te doen. Is ook niet raar als je 2.5 uur stil moet staan op zo’n apparaat. Je wordt niet moe, maar krijgt wel pijnlijke voeten.

Rond half 12 zijn we weer terug bij het beginpunt. We nemen afscheid van Sarah en bedanken haar hartelijk. Inmiddels hebben we wat honger gekregen en lopen we naar de Tower of the Americas. Een grote uitkijktoren met restaurant en bar.

Om naar het observatiedek te mogen, betaal je 12 dollar per persoon. Ga je via de andere kant naar binnen en wil je gaan lunchen in het restaurant, betaal je: NIETS! Uiteraard betaal je voor de lunch, maar die is ongeveer net zo duur als de entree voor het observatiedek, maarja… lunchen moet je toch. Dus waarom niet daar? Scheelt je toch weer entree. Met dank aan Sarah welke onze deze tip gaf. Helaas is het vrij druk in het restaurant. De wachttijd is ongeveer drie kwartier, maar we mogen wachten boven in de bar. Vanaf daar heb je ook al een mooi uitzicht over San Antonio. We bestellen beide een heerlijk koude cola light. Buiten is het echt zo ontzettend heet. Ik heb er zelfs wat hoofdpijn van gekregen. Erg drukkend gevoel ook. Na inderdaad drie kwartier mogen we naar het restaurant. We bestellen twee voorgerechtjes om te delen: gefrituurde garnalen en garnalen/krab fondue. Het smaakt prima!

Het restaurant zelf draait rond, zodat je na een tijdje een ander uitzicht hebt. Erg leuk.
Na een uurtje zijn we klaar met eten en lopen we naar het observatiedek. Maar we zijn snel rond. Zo heel spectaculair is San Antonio ook weer niet.

We gaan weer naar beneden en lopen dan de hitte weer in. Pfoe! Snel naar de Mall, naar airco! We lopen de mall binnen via de ingang van het Marriott hotel. Hier zit een Starbucks, dus snel maar weer relaxen. Het is tenslotte vakantie. Martijn bestelt een Mocha Frappoccino Light en ik gewoon de cappuccino. Koffie werkt bij mij altijd prima tegen de hoofdpijn. We zitten bijna een uur te loungen. Mede ook doordat ik zie dat er via rtltickets weer kaarten voor The Voice of Holland – The Blind Auditions te koop zijn. Snel even contact met vriendin Marjol!

Daarna lopen we wat door het winkelcentrum en komen uit bij het Imax Theater. Je hebt verschillende 3D-films hier, maar ook de Imax film over The Alamo. Over een katholiek missiegebouw welke hier ook in San Antonio staat. Een belangrijke missie, aangezien daar in 1836 Texanen en Mexicanen tegen elkaar gestreden hebben om The Alamo. Uiteindelijk won Mexico, maar ook alleen maar omdat zij met veeeeel meer waren. Lafbekken. De Texanen hebben hun leven gegeven en zijn met eer ten onder gegaan (zie ook wiki: http://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_om_de_Alamo ). Na deze 40-minuutdurende film lopen we weer naar buiten en komen toevallig uit bij het Menger Hotel, welke ook op ons lijstje staat om te bezoeken. We lopen naar binnen en zien inderdaad in de oude lobby het glas-in-lood raam in het plafond. Grappig. Vervolgens via de bar weer naar buiten.

Niet ver daar vandaan ligt The Alamo. Je kunt gratis deze missie bekijken, dus lopen we een klein rondje.

Helaas mogen we binnenin geen foto’s maken. Ook vinden we het jammer dat de omgeving wel weer zo enorm fout is (toeristisch dus, met een Ripley’s, Tussaud, Rainforest Café. Haalt de gehele sfeer weg). Bij de Alamo ligt een kat heerlijk in de schaduw tegen de raam aan te slapen. Althans, slaapt hij wel? Is hij niet gewoon dood? Gelukkig, we zien zijn buik op-en-neer gaan. Maar hij ligt er wel enorm overdreven lui bij. Heerlijk zeg!

Martijns sandalig goedkope schoenen van de Walmart zijn kapot (maar hij heeft er dan toch al zeker 7 dagen mee kunnen lopen. Dat is voor 2 dollar per dag!) en tijdens het Segwayen kwamen we langs Payless Shoes, dus lopen we daar maar weer eens naar terug. Ook daar vindt hij weer een stel sandalen. Ditmaal voor het dubbele dan bij Walmart. Dus daar gaat hij 14 dagen plezier van hebben! Via de Riverwalk lopen we weer terug naar ons hotel. Even bijkomen op de kamer. Door het hete weer zijn we gewoon hartstikke op. Terwijl we vrijwel niets ondernomen hebben vandaag. Eerst 2.5 uur stil gestaan, daarna maar een klein rondje gelopen en toen alweer terug in het hotel.

Rond half 7 lopen we weer naar de Riverwalk, op zoek naar een leuk restaurantje. We komen uit bij Paesanos Ristorante, ofwel Italiaans dus. We bestellen beide een heerlijke pasta met een glaasje rosé en er is zelfs nog plaats voor een toetje.

Daarna lopen we weer verder over de Riverwalk. Het doet erg gezellig aan.

Iets na negenen zijn we weer terug op de kamer. We trekken een wijntje open (we hebben tenslotte twee flessen van de heerlijke moscato) en relaxen nog wat.

Morgen naar Seaworld waar er vier achtbanen voor ons op het programma staan. Uiteraard willen we ook wat shows meepikken. We twijfelen nog of we het ‘net geopende’ zwemparadijs Aquatica ook meepikken. Hebben we daar überhaupt wel tijd voor? Maar aan de andere kant, wellicht heerlijk om daar tijd voor te maken!